Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
«Ένα ττόκκα μούχτι...»
Η Χειραψία• κοινωνική πράξη που αφορά την φυσική επαφή μεταξύ ανθρώπων η οποία καθιερώθηκε αρχικά μεταξύ ανδρών και σήμαινε την φιλική προσέγγιση ή την προσέγγιση χωρίς επιθετικές – εχθρικές διαθέσεις. Αργότερα επεκράτησε με αρκετές παραλλαγές και στα δύο φύλα.
Η Χειραψία εκφράζει σήμερα την ανάγκη για φυσική επαφή μεταξύ των ανθρώπων, την ένδειξη εκτίμησης ή και αγάπης, την συμπαράσταση, την αλληλεγγύη, την κατανόηση. Το «χάρικα» που σε είδα, την ενίσχυση του λόγου, της ευχής.
Η δυνατή χειραψία, το ασυγκράτητο σφίξιμο του χεριού και ευθύτητα στο βλέμμα φανερώνουν συνήθως ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα, η απαλή αλλά παρατεταμένη χειραψία ενέχει τρυφερότητα ή και ερωτική διάθεση. Η μοναδική αίσθηση της αφής ενεργοποιείται μέσω της χειραψίας και αποτελεί, έστω και αν τις περισσότερες φορές διεξάγεται τυπικά, την πρωτόγονη ανάγκη για αναγνώριση - συνύπαρξη - συνεύρεση. Η Αρχέγονη αυτή αίσθηση διατηρείται και εκφράζεται μεταξύ άλλων και με την χειραψία.
Η οπτική επαφή μεταξύ των ανθρώπων έχει κωδικοποιηθεί και εκλογικευτεί για να χωρεί σε καλούπια, σε κοστούμια, στην μόδα ακόμα και στην οθόνη ενός υπολογιστή. Η ακουστική επαφή λιγότερο έχει και αυτή χωρέσει σε καλώδια , έχει οριοθετηθεί με γλώσσες, έχει αναλωθεί σε άθλιους επιφανειακούς στοίχους.
Δεν είναι εύκολο να συμβεί αυτό με την αφή. Δεν μπορείς να κρύψεις το κρύο χέρι, να μην ξεχωρίσεις το βίαιο ή αντίθετα το απαλό άγγιγμα. Το στρες την αναποφασιστικότητα ή την αδιαφορία μιας χαλαρής χειραψίας. Η ανθρώπινη φύση υφίσταται μέσα από την φυσική επαφή.
Χωρίς την φυσική επαφή δεν υπάρχει ανθρώπινη φύση.
Αν έχω 10 συνεργάτες που δεν μπορώ τους κτυπήσω στον ώμο ή τους σφίξω το χέρι είναι σαν να μην τους έχω. Αν έχω 100 συγγενείς που ποτέ δεν τους αγκαλιάζω ή τους φιλώ δεν τους έχω. Αν έχω 1000 φίλους στο FACEBOOK που ποτέ δεν τους αγγίζω τότε δεν τους έχω δεν είναι φίλοι μου.
Η Χειραψία• κοινωνική πράξη που αφορά την φυσική επαφή μεταξύ ανθρώπων η οποία καθιερώθηκε αρχικά μεταξύ ανδρών και σήμαινε την φιλική προσέγγιση ή την προσέγγιση χωρίς επιθετικές – εχθρικές διαθέσεις. Αργότερα επεκράτησε με αρκετές παραλλαγές και στα δύο φύλα.
Η Χειραψία εκφράζει σήμερα την ανάγκη για φυσική επαφή μεταξύ των ανθρώπων, την ένδειξη εκτίμησης ή και αγάπης, την συμπαράσταση, την αλληλεγγύη, την κατανόηση. Το «χάρικα» που σε είδα, την ενίσχυση του λόγου, της ευχής.
Η δυνατή χειραψία, το ασυγκράτητο σφίξιμο του χεριού και ευθύτητα στο βλέμμα φανερώνουν συνήθως ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα, η απαλή αλλά παρατεταμένη χειραψία ενέχει τρυφερότητα ή και ερωτική διάθεση. Η μοναδική αίσθηση της αφής ενεργοποιείται μέσω της χειραψίας και αποτελεί, έστω και αν τις περισσότερες φορές διεξάγεται τυπικά, την πρωτόγονη ανάγκη για αναγνώριση - συνύπαρξη - συνεύρεση. Η Αρχέγονη αυτή αίσθηση διατηρείται και εκφράζεται μεταξύ άλλων και με την χειραψία.
Η οπτική επαφή μεταξύ των ανθρώπων έχει κωδικοποιηθεί και εκλογικευτεί για να χωρεί σε καλούπια, σε κοστούμια, στην μόδα ακόμα και στην οθόνη ενός υπολογιστή. Η ακουστική επαφή λιγότερο έχει και αυτή χωρέσει σε καλώδια , έχει οριοθετηθεί με γλώσσες, έχει αναλωθεί σε άθλιους επιφανειακούς στοίχους.
Δεν είναι εύκολο να συμβεί αυτό με την αφή. Δεν μπορείς να κρύψεις το κρύο χέρι, να μην ξεχωρίσεις το βίαιο ή αντίθετα το απαλό άγγιγμα. Το στρες την αναποφασιστικότητα ή την αδιαφορία μιας χαλαρής χειραψίας. Η ανθρώπινη φύση υφίσταται μέσα από την φυσική επαφή.
Χωρίς την φυσική επαφή δεν υπάρχει ανθρώπινη φύση.
Αν έχω 10 συνεργάτες που δεν μπορώ τους κτυπήσω στον ώμο ή τους σφίξω το χέρι είναι σαν να μην τους έχω. Αν έχω 100 συγγενείς που ποτέ δεν τους αγκαλιάζω ή τους φιλώ δεν τους έχω. Αν έχω 1000 φίλους στο FACEBOOK που ποτέ δεν τους αγγίζω τότε δεν τους έχω δεν είναι φίλοι μου.
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
Είμαι Περίεργος....
Θα μπορούσαμε άραγε σαν ελληνοκυπριακή κοινότητα να φτιάχναμε ένα σχέδιο λύσης για το Κυπριακό μόνοι μας; Δηλαδή εμείς οι Ελληνοκύπριοι. Που θα ελάμβανε υπόψη τις πραγματικότητες του σήμερα ; Και θα συμφωνούσαμε με αυτό όλοι οι Ελληνοκύπριοι;
Ένα σχέδιο που θα το επεξεργάζονταν ας-πούμε αρχικά οι πολιτικοί και οι “ειδήμονες” και θα το έδιναν μετά σε όλους τους Ελληνοκυπρίους απλούς πολίτες για προβληματισμό.
Θα καταφέρναμε να φτιάξουμε κάτι κοινά αποδεκτό;
Τώρα θα μου πείτε, και γιατί να το κάνουμε αυτό . Από μας εξαρτάτε η Λύση του Κυπριακού;
Απάντηση: Όχι βέβαια, δεν εξαρτάται μόνο από μας. Αλλά σε τι θα βοηθούσε....
- Θα ήταν μια καλή άσκηση για τους Πολιτικούς μας
- Θα ήταν μια καλή Άσκηση για μας, για να δούμε στην πράξη πως θα μοιάζει το κράτος με μια πιθανή λύση του Κυπριακού.
- Θα ήταν θεωρητικά μια κοινή βάση για τους Ελληνοκυπρίους που θα τους βοηθούσε να καθορίσουν επιτέλους τι θέλουν και ποιες είναι οι “κόκκινες τους γραμμές” (έτσι για να χρησιμοποιήσω την αγαπημένη φράση κάποιων).
- Θα ήταν ένα σημαντικό εγχειρίδιο για την εξωτερική μας πολιτική και θα εξέφραζε με σοβαρότητα την αντίληψη μας για την λύση του Κυπριακού προς τα έξω,Αυτά είναι μόνο μερικοί λόγοι από τους οποίους θα ήταν κατά την γνώμη μου χρήσιμο να γίνει.Θεωρώντας ότι το Υφιστάμενο Σύνταγμα του ενιαίου κράτους είναι αδύνατον πλέον να εφαρμοστείΘεωρώντας ότι οποιαδήποτε σχέδια των Ηνωμένων εθνών (ΠΧ ιδέες Γκάλη, Σχέδιο Αναν) έχουν ουσιαστικά απορριφθεί από την Πλειοψηφία,
Δεν θα ήταν χρήσιμο άραγε να έχουμε κάτι χειροπιαστό; Έστω σαν “draft” κείμενο κοινά αποδεκτό;
Γιατί μέχρι τώρα δεν έχουμε κάτι τέτοιο;
Γιατί οι περισσότεροι αγνοούμε τι είναι η Ομοσπονδία και με πια μορφή θα μπορούσε (αν μπορούσε) να εφαρμοστεί στην Κυπριακή πραγματικότητα,
Γιατί δεν ξέρουμε τι σημαίνει στην Πράξη αυτό που λέμε Πολιτική Ισότητα των δύο Κοινοτήτων (εάν αυτό το πράγμα θα υπάρχει)
Γιατί δεν έχουμε τόσα χρόνια κάνει κάτι τέτοιο.
Παρακαλώ βοηθήστε με.
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)