Όλα εδώ πληρώνονται ... ή μήπως κάπου αλλού;

Στην Κύπρο όπως και σε κάθε άλλη καφρό-χωρα η θρησκεία αποτελεί σημαντικό στήριγμα του ανισόρροπου, ανώριμου δημοκρατικά πολίτη της. Ο νόμος της ζούγκλας, η επιβολή του δυνατού επί του αδυνάτου, οι φωνασκίες και η ματαιοδοξία των οπαδών, ο υπερκαταναλοτισμός, η έλλειψη σεβασμού και αυτοσεβασμού, η λήθη, η ατιμωρησία των υπευθύνων η θρασύτητα και αυθαιρεσία της ευλογημένης από την απάθεια μας, εξουσίας καταργεί οποιαδήποτε αξία και διάθεση για ανάκτηση της αξιοπρέπειας του.

Απομένει λοιπόν η προσευχή. Η ελπίδα ότι κάποιο υπερ-ον ασχολείται με την μίζερη μας ύπαρξη και κάποια στιγμή «θα βάλει το χέρι του». Θα τιμωρήσει τους «κακούς» αφού δεν το (κάνουμε εμείς) θα βάλει την τάξη και θα απονέμει επιτέλους δικαιοσύνη. Η στροφή προς την θρησκεία είναι μια καλή λύση για να εξιλεώσουμε τις ενοχές μας για την συμμετοχή μας... η την μη συμμετοχή μας ανάλογα. Η προσευχή είναι ένας καλός τρόπος να κρυφτούμε πίσω από ένα υπερ-όν αφού σαν μίζερα ανθρωπάκια δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Τι φταιμε εμείς εξάλλου που τα παιδιά δεν μπορούν να παίξουν στα πάρκα (αφού δεν υπάρχουν), που οι γέροι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να βγουν στα πεζοδρόμια, που τα τράμ, τα τρένα τα λεωφορεία μας δεν λειτουργούν;. Τι φταιμε αλήθεια εμείς που τα δημόσια σχολεία καταρρέουν σιγά-σιγά για να αφήσουν την θέση τους στα ιδιωτικά, που η δημόσια υγεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη;. Τι φταιμε εμείς για τις πόλεις με την εκτρωματική δομή τους; Την ακρίβεια και την έλλειψη ποιότητας των αγαθών; Τι φταιμε που δεν μας έμεινε νερό;

Αυτό εξάλλου αναφέρουν καθαρά και οι γραφές. Ο θεός έστειλε τον υιό του, ή εμφανίστηκε ο ίδιος, ή έστειλε αντιπροσώπους ή τους άγιους μπράβους του, ανάλογα για ποια θρησκεία μιλάμε για να επέμβουν στην κολασμένη κοχλάζουσα κατάπτωση μας αφού οι δικοί μας μπράβοι δεν μπόρεσαν να μας σώσουν.

Τα Σόδομα και Γόμορρα μας χρειάζονται τη θεϊκή παρέμβαση για να σωθούν. Ίσως θα ήταν αποτελεσματικό ο Θεός να διορίσει λειτουργούς σε κάθε κρατικό σώμα. Λειτουργούς που θα έκαναν μόνο μία δουλεία και θα την έκανα καλά, που θα έδιναν προαγωγή σε όσους, και αυτοί, κάνουν καλά την δουλειά τους, που δεν θα δεχόντουσαν την αξιολύπητη παρέμβαση μας να διορίσουν το γιο μας ή την κόρη μας ή να εξετάσουν την δική μας αίτηση πιο γρήγορα.

Για αυτό λοιπόν προσεύχονται οι πολίτες.... για την Άγια παρέμβαση όπου ο ουρανός θα ανοίξει, και το κεφάλι τους μαζί, και θα εισχωρήσει μέσα νους...

Προσευχηθείτε λοιπόν αφού μόνο αυτό μας έμεινε. Τίποτα (εκτός από την κατανάλωση) δεν πληρώνεται εδώ... Ίσως κάπου αλλού και από κάποιον άλλο.

Αντρέας