Που είναι η συνέχεια?

Δεν είναι φιλοσοφικό το ερώτημα... Που είναι η συνέχεια στο νέο πεζοδρόμειο που κατασκευάστηκε στην γειτονιά μου;

Συνέχεια στην ασφαλτο μόνο. Η ισχύης του αυτοκινήτου...

Και τα μυαλα στα κάγγελα!

"Καθαρή Γεύση Πομηλόρι"

Κατέβηκα σήμερα στην Λαϊκή Αγορά που γίνεται κάθε Σάββατο πίσω από την Τεχνική Σχολή Λεμεσού.
Αγόρασα ντομάτες από μια γιαγιά που καθόταν στο μικρό  αυτοσχέδιο μαγαζάκι της.
- Δοκίμασε πριν να γοράσεις γιε μου... Εγώ τες αναγιώνω. Εν τους βάλλω τίποτε πάνω. Ούτε φάρμακα ούτε τίποτε. Καθαρή Γεύση Πομηλόρι.
- Πόθεν είσαι γιαγιά ;
- Που το Τζελλατζι. Τζει' πανω μεινήσκω...

Η γιαγιά ερχόταν όπως και οι περισσότεροι από εκεί, να πουλήσουν τα φθαρτά τους από τα χωριά τους. Μικροπαραγωγοί και μικροπωλητές σε μια αφόρητα ζεστή και υγρή  μέρα στο τέλος του Ιούλη.

Δεν δοκίμασα  " Σου έχω εμπιστοσύνη, Έτσι τσ'αλλιώς φαίνουνται μου καλές " της είπα. Γέμισα μια τσάντα. Ντράπηκα όταν μου είπε ότι στοιχίζουν 1 ευρώ!

- Μα μόνο ?
- Ναί, έλα τσαι αλλο θκυό τρείς που μέναν. 

Οταν ήρθα σπίτι τις δοκίμασα. Απίστευτο! Καθαρή Γεύση Πομηλόρι!


Αντρέας.

 Είναι η πόλη μας υγιής?

σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) στον ορισμό της "Υγιούς Πόλης" σημειώνεται :

Μια υγιής  πόλη είναι αυτή που συνεχώς δημιουργεί και βελτιώνει το  φυσικό και  κοινωνικό περιβάλλον της και διευρύνει τους πόρους της κοινότητας που επιτρέπουν στους ανθρώπους,  να στηρίξουν αμοιβαία ο ένας τον άλλο  σε όλες τις  λειτουργίες της ζωής τους. Επίσης που δημιουργεί τις συνθήκες για την  ανάπτυξη των πολιτών της,   στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.

Οι εκλογές που έφυγαν...

Οι εκλογές τελείωσαν λοιπόν,

 (Είμαστε στην Κύπρο εν έτη 2011 στον Πλανήτη Γη... επειδή αυτό το μπλοκ ενδέχεται να παρακολουθείται από εξωγήινα όντα)

...και το μεγάλο θέμα ήταν η αποχή... Αποχή από τις εκλογές και κυρίως  από τους νέους.
Αποχή που όσο και να το αναλύουμε  νομίζω ότι τελικά δεν έχει να κάνει και πολύ με πολιτικά μηνύματα.
Είναι η ίδια “αποχή” των νέων  από την καθημερινότητα...
Και η αποχή αυτή δεν διαφέρει και πολύ από την συμμετοχή που είχαν οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες...
Απλά ένα τηλεφωνηματάκι,    μια χαλαρή ή μια δυνατή επιβολή από τον μπαμπά την μαμά,
τον θείο, την θεία, τον παππού (ας αφήσουμε την γιαγιά  για τα κουλουράκια) ή κάποιον τέλος-πάντων.
Επιλογές του “δε βαριέσαι?” και του “μα τι θα αλλάξει?”  ....
Συμμετοχή βαριεστημένη (όπως την δική μου), νωχελική,  αδιάφορη, ίδια σχεδόν με την αποχή....
Τόσο που βαριέμαι να την αναλύσω άλλο. 
Η δημοκρατία σε πλήρη αποσύνθεση λοιπόν. Κουρασμένη , κατακρεουργημένη από τα ψεύτικα χρώματα της τηλεόρασης , των βιτρινών, του  lifestyle μας.
Άντε  και καλή τύχη μάγκες !

Αντρέας Χατζηγεωργίου

Ο Ομπάμα έφαγε τον Οσάμα !

Αυτή η κωμωδία με τον Μπιν-Λαντεν ακόμα συνεχίζεται. Για να αυξήσει την Δημοτικότητα του ο Ομπάμα ...έφαγε τον Οσάμα! Και εφόσον σε μια ώρα έκαναν και τεστ DNA στον υποτιθέμενο Τρομοκράτη τον Πέταξαν στην Θάλασσα.!!! Πάλι καλά που δεν έστειλαν την σωρό του στο Φεγγάρι! Καλά οι Αμερικάνοι... Εμείς ? γιατί? γιατί αναπαράγουμε στα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης την βλακεία τους? Και τώρα ποιον θα βρουν για να δικαιολογήσουν τις "σταυροφορίες" τους ? Λες να σκεφτούνε τον Χριστόφια ? Είναι ο μόνος Κομμουνιστής Πρόεδρος της Ευρώπης...

Κροτίδες το Πάσχα. Ένας πόλεμος που κρύβει κάτι περισσότερο από ένα έθιμο.

“καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας· ἄγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ.
ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών.
ἀπὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ νεκροί.”

Ματθαίος 28:1-10

Με τα πιο πάνω λόγια περιγράφει τα γεγονότα που συνόδευαν την Ανάσταση του Χριστού ο Ματθαίος. “Σοκ και Δέος” στους εχθρούς! για να χρησιμοποιήσω μια σύγχρονη φράση που παραπέμπει αλληγορικά σε πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Οι Εχθροί του Χριστού κατατροπώνονται με σύσσωμες όλες τις δυνάμεις της φύσης.

Από το λόγια αυτά του Ματθαίου ξεκίνησε ένα παλαιό έθιμο που φαίνεται να αναπτύχθηκε περισσότερο κυρίως την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα.
Βέβαια πυροτεχνήματα και κροτίδες  φαίνεται να χρησιμοποιούνται και σε άλλες χώρες που γιορτάζουν το χριστιανικό Πάσχα αλλά σε μικρότερη έκταση.
Οι Έλληνες με αφορμή το Πάσχα γόμωναν με εκρηκτική ύλη δοχεία, αυτοσχέδιους σωλήνες και άλλα και  προκαλούσαν εκρήξεις αναπαριστάνοντας  την ανάσταση του Χριστού σε συνδυασμό με το κάψιμο του Ιούδα  κατά την διαδικασία των εορτασμών. Το έθιμο συνδέθηκε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας με την Ελληνική επανάσταση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  και διατηρείται μέχρι σήμερα κυρίως στην Επαρχιακή Ελλάδα στα Ελληνικά Νησιά και στην Κύπρο. 

Τα τελευταία Χρόνια στην Κύπρο το έθιμο φαίνεται να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις ενώ εμφανίζεται αρκετές μέρες πριν το Πάσχα και συνεχίζεται αρκετές μέρες μετά.  Μόνο φέτος η Αστυνομία κατάσχεσε πέραν των 35 000 κροτίδων υψηλής ισχύος ικανών να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό ή και θάνατο.  Αριθμός που μαρτυρεί,  εάν υποθέσει κανείς και αυτές που δεν κατασχέθηκαν τον ανελέητο πόλεμο που εξελίσσεται τις μέρες του Πάσχα στους δρόμους των Κυπριακών πόλεων από νέους ανθρώπους που πολύ λίγο συνήθως έχουν να κάνουν με Θρησκευτική Πίστη ή την ρομαντική ιδέα της τήρησης ενός παραδοσιακού εθίμου.
Το “ Σοκ και Δέος”  εξαπολύεται στους Δρόμους της Κυπριακής Κοινωνίας  αλύπητα από εκατοντάδες οργισμένους νέους που ανακαλύπτουν ακόμα ένα επικίνδυνο και αυτοκαταστροφικό τρόπο να εκτονωθούν ή να αντιδράσουν.
Οι  Έλληνες τον 19ο αιώνα απόκτησαν μέσα από θυσίες και σκληρές μάχες την Ελευθερία τους. Οι νέοι της Κύπρου δυστυχώς μέσα στους δρόμους της σύγχρονης Κυπριακής Πραγματικότητας δεν  αποκτούν Τίποτε. Το “Σόκ και Δέος”  που προκαλούν  δεν αγγίζει τους γονείς τους εκτός εάν  καταλήξουν κατατεμαχισμένοι  στο σπίτι τους. Δεν αγγίζει Δυστυχώς τους Πολιτικούς ή τους  Ταξιθέτες της Κοινωνίας μας οι οποίοι ανησυχούν με κροκοδείλια δάκρυα τα οποία χύνουν με γελοίες δηλώσεις για την ευθύνη των γονέων κλπ.
 Κατά την γνώμη μου το φαινόμενο αυτό φανερώνει την εξωτερίκευση μιας  βαθύτερης  βαρβαρότητας στην πολιτισμένη κατά τα άλλα κοινωνίας η οποία ενσαρκώνεται στο πιο ευαίσθητο κομμάτι της· τους νέους. Μεγαλωμένοι στην πραγματικότητα στο κυκλοθυμικό περιβάλλουν της Κύπρου, εμβολιασμένοι με μισαλλόδοξες επιθετικές τάσεις, απορροφώντας αφιλτράριστα την στυγνή οσμή της παγκοσμιοποίησης, της νέας τάξης πραγμάτων, αντικρίζοντας καθημερινά την αδιαφορία του κοινωνικού περιβάλλοντος, χρίζονται ξαφνικά ως πολέμαρχοι της γειτονιάς τους.
Τα αντίδοτα που υπάρχουν για εκτόνωση της ρηξικέλευθης  νεανικής τους  ενέργειας ανύπαρκτα. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις κλειστές, οι τρόποι διακίνησης κλειδωμένοι, οι δημιουργικές δραστηριότητες κρυμμένες, οι εκπαιδευτικοί τους τα απογεύματα στις καφετέριες και τα πρωινά αγκυλωμένοι σε περίεργες εκπαιδευτικές, απαρχαιωμένες μεθόδους να περιμένουν με ανυπομονησία το τελευταίο κουδούνι  για να τους αφήσουν αφήνοντας μαζί πίσω τους κλειδαμπαρωμένα τα νεκρά άχρωμα “υποστατικά”. 

Και έτσι ο πόλεμος ξεκινά. Με αφορμή ένα έθιμο οι δρόμοι της Κύπρου, τα κλειδωμένα σχολεία, οι ακαλαίσθητες πλατείες πρασίνου των γειτονιών, τα αθλητικά γήπεδα,  μετατρέπονται σε αρένες μάχης. Μάχης που δυστυχώς τα μόνα θύματα θα είναι οι ίδιοι προσπαθώντας να κατοχυρώσουν ή να επιβάλουν την υπόσταση  τους, τη δύναμη τους, την εξουσία τους. 
Ο πόλεμος όμως αυτός αφορά όλους μας γιατί προδίδει τις πραγματικές Αρχές που μας διέπουν  και όσο δεν τον παίρνουμε στα σοβαρά θα προκαλεί συνεχώς θύματα.
Θύματα που συνήθως είναι οι ίδιοι οι  νέοι άνθρωποι έστω και εάν η μάχη αυτή  δεν θα έπρεπε να είναι δική τους!  

Κείμενο: Αντρέας Χατζηγεωργίου

Φωτογραφία : Αντρέας Χατζηγεωργίου

Πηγές :
Το Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιον
Το διαδίκτυο.

Το Αντίθετο του Θρησκευτισμού

Το Αντίθετο του Θρησκευτισμού / πνευματισμού δεν είναι ο υλισμός αλλά ο ανθρωπισμός

Αντρέας