Οι εκλογές τελείωσαν λοιπόν,
(Είμαστε στην Κύπρο εν έτη 2011 στον Πλανήτη Γη... επειδή αυτό το μπλοκ ενδέχεται να παρακολουθείται από εξωγήινα όντα)
...και το μεγάλο θέμα ήταν η αποχή... Αποχή από τις εκλογές και κυρίως από τους νέους.
Αποχή που όσο και να το αναλύουμε νομίζω ότι τελικά δεν έχει να κάνει και πολύ με πολιτικά μηνύματα.
Είναι η ίδια “αποχή” των νέων από την καθημερινότητα...
Και η αποχή αυτή δεν διαφέρει και πολύ από την συμμετοχή που είχαν οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες...
Απλά ένα τηλεφωνηματάκι, μια χαλαρή ή μια δυνατή επιβολή από τον μπαμπά την μαμά,
τον θείο, την θεία, τον παππού (ας αφήσουμε την γιαγιά για τα κουλουράκια) ή κάποιον τέλος-πάντων.
Επιλογές του “δε βαριέσαι?” και του “μα τι θα αλλάξει?” ....
Συμμετοχή βαριεστημένη (όπως την δική μου), νωχελική, αδιάφορη, ίδια σχεδόν με την αποχή....
Τόσο που βαριέμαι να την αναλύσω άλλο.
Η δημοκρατία σε πλήρη αποσύνθεση λοιπόν. Κουρασμένη , κατακρεουργημένη από τα ψεύτικα χρώματα της τηλεόρασης , των βιτρινών, του lifestyle μας.
Άντε και καλή τύχη μάγκες !
Αντρέας Χατζηγεωργίου
Αυτό το "δεν βαριέσαι" είναι τόσο μα τόσο εκνευριστικό. Αφού όλοι παρακολουθούμε τους ανάξιους να καταστρέφουν και να ξεπουλούν τον τόπο μας, είμαστε σίγουροι ότι η απάντηση είναι η πλήρης αδιαφορία; Υπάρχει τελικά κανείς που ακόμη αγαπά αυτόν τον τόπο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη, δεν εννοούσα να το αφήσω ανώνυμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως τελικά έχουμε ότι αξίζουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφή